ჩემი და ნიას ათი წელიწადი

უბრალოდ ლოკვა ლოგიკას მოკლებული იყო და რაღაცნაირად გადავწყვიტეთ ერთმანეთზე ხახუნით გაგვეგრძელებინა ყველაფერი. ბუნებრივია, მიუხედავად იმისა, რომ საკმარის დონეზე მქონდა უკვე, ჩვეულებისამებრ, ერექცია, ის უფრო კმაყოფილდებოდა ჩემზე ხახუნით, ვიდრე მე. მაგ დროს ვიქნებოდი ასე 18-ს და სინამდვილეში, მასტურბაციაც ჯერ არ მქონდა ათვისებული. აი იმისთვის კი მარტივი იყო. ხახუნ-ხახუნში რაღაცას გრძნობდა, საბოლოო ჯამში და სიამოვნებდა. ჰო და ასე გაგრძელდა წლები. რაღა უნდა დაგვემატებინა, რითი უნდა გაგვემრავალფეროვნებინა? აშკარა იყო, რომ სოფლად მცხოვრებს, ქორწინებამდე რამე სახის ღრმა სექსი არ აწყობდა და მეც ვიცოდი, რომ არ იქნებოდა ასეთი მცდელობა სწორი. აქ უკვე საერთოდ სარწმუნოების საკითხს მივადექით და უნდა ვთქვა, რომ, მართალია, მაშინაც ეკლესიურობით დიდად არ დავიკვეხნიდი, იმ დროსაც ვხვდებოდი, რომ მორალური კუთხით ასეთი საქციელი არასწორი იქნებოდა. მაგრამ ერთმანეთისთვის რაღაც სიამოვნების ასე, ირიბად მინიჭებაში არანაირ პრობლემას არ ვხედავდი. როგორც აღმოჩნდა, არც ის.

ქალაქშიც ჩამოდიოდა ხოლმე. ზამთარ-ზაფხულ გამოჩნდებოდა სტუმრად. ერთხელ ძალიან ციოდა და ჩემთან იყო. მივუჯექი საწოლზე და, ბუნებრივია, უარი არ უთქვამს გახახუნებების მორიგ სერიაზე. კარგად გავთბით, როგორც კი ერთმანეთს მივეხუტეთ. ისე, ყოველთვის ზემოდან უყვარდა. მართალია, ხოლმე იღლებოდა, მაგრამ თუ რამე მახსენდება და სასიამოვნოა, აი ზუსტად ის არის, მაგის მკერდი ჩემ ცხვირწინ როგორც ქანაობდა.

მიუხედავად ყველაფრისა, არასოდეს გამჩენია სურვილი, მასთან ჩამეხადა და მისთვისაც იგივე მეთხოვა, რომ ისე, უბრალოდ შევხებოდი. სანამ ერთ დღეს…

ჰო, ერთ დღეს. ქალაქში ხდებოდა ეს ამბავი. სტუმრობდა, როგორც ხშირად ხდებოდა. შინ არავინ იყო (რამდენიმე საათით) ჩვენ გარდა. შუქი არ იყო და არაფრის კეთების გამო წამოწვა დივანზე და სიცარიელეში იხედებოდა ასე - სად იყო მობილური ან რამე სხვა? მე ბოლთას ვცემდი ბინაში, ვფიქრობდი, რით მომეკლა დრო. ბუნებრივია, პასუხი თავისით მეწვია. გვეწვია, უფრო სწორად. უთქმელად მივუწექი გვერდზე დივანზე და, ალბათ პირველად ცხოვრებაში, კონკრეტულად დავადე ხელი იქ და დავუზილე გარედან. ანუ ტრუსიკის ზემოდან. მიუხედავად ამისა, მაინც